عملکرد ناشناخته قبلی سلول‌های ایمنی آشکار شد
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۴۵۰۵۷
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، سلول‌های T متعلق به سیستم ایمنی تطبیقی است که آنتی ژن‌های خارجی را تشخیص می‌دهد و به طور خاص با پاتوژن‌ها مبارزه می‌کند. سلول‌های T مختلف در این فرآیند عملکرد‌های متفاوتی را انجام می‌دهند. به اصطلاح سلول‌های کمکی T، سیتوکین‌هایی ترشح می‌کنند که سایر سلول‌های ایمنی را به محل عفونت جذب می‌کنند و باعث ایجاد التهاب در آنجا می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کریستینا زیلینسکی، سرپرست این مطالعه، توضیح می‌دهد: ما سیتوکینی را در زیرمجموعه‌ای از سلول‌های کمکی T، سلول‌های Th۱۷، یافتیم که قبلاً به عنوان بخشی از سیستم ایمنی ذاتی شناخته می‌شد. او سرپرست بخش ایمونولوژی عفونت در لایبنیتز-HKI و استاد دانشگاه فردریش شیلر در ینا است. سیتوکین، به نام IL-۱α، به شدت پیش التهابی است. این یک مولکول سیگنال برای خطر است. زیلینسکی گفت، حتی کوچکترین مقادیر برای شروع تب کافی است. تصور می‌شود که در بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید در کودکان نقش دارد.
مسیر غیر معمول
Ying-Yin Chao نویسنده اول می‌گوید: ما نمی‌دانستیم چگونه IL-۱α در سلول‌های T ساخته می‌شود و چگونه از سلول‌ها خارج می‌شود. این تحقیق بخشی از پایان نامه دکترای او بود و او اکنون در یک شرکت بین المللی بیوتکنولوژی در مونیخ آلمان کار می‌کند و در حال توسعه درمان‌های سلول T است.
از طریق آزمایش‌های متعدد، محققان در نهایت دریافتند که IL-۱α، بر خلاف سایر سیتوکین‌ها، توسط یک کمپلکس چند پروتئینی به نام التهاب در سلول‌های T تولید می‌شود. این کمپلکس پروتئینی نقش‌های بسیار متفاوتی در سلول‌های دیگر دارد. زیلینسکی گفت: تاکنون ناشناخته بود که سلول‌های T انسانی چنین التهابی داشته باشند و می‌توان از آن برای تولید IL-۱α استفاده کرد.
به همان اندازه غیرمنتظره مسیر انتقال به خارج از سلول‌ها بود. Alisa Puhach، نویسنده دوم این مطالعه، توضیح داد: ما از طریق آزمایش‌های حذفی دریافتیم که gasdermin E مسئول این است. این مولکول منافذی را در غشای سلولی ایجاد می‌کند. چنین مکانیزمی برای صدور واسطه‌های التهابی از سلول‌های T قبلا ناشناخته بود.
تخصص در عفونت‌های قارچی؟
به نظر می‌رسد انتشار سیتوکین IL-۱α به زیر مجموعه‌ای از سلول‌های Th۱۷ محدود شود. سایر انواع سلول‌های کمکی T آن را تولید نمی‌کنند. زیلینسکی گفت: سلول‌های Th۱۷ نقش مهمی در عفونت‌های قارچی دارند؛ بنابراین این تیم بررسی کردند که آیا IL-۱α نیز دخیل است یا خیر و توانستند نشان دهند که عمدتاً سلول‌های Th۱۷ با ویژگی آنتی‌ژنی برای مخمر عفونی کاندیدا آلبیکنس، سیتوکین ترشح می‌کنند. بنابراین، این زیرمجموعه از سلول‌های Th۱۷ احتمالاً برای دفاع در برابر عفونت‌های قارچ مخمری رایج مرتبط است.
در مطالعات بیشتر، محققان اکنون می‌خواهند دریابند که گازدرمین E منافذ تشکیل دهنده در کدام بیماری‌های دیگر در سلول‌های T نقش دارد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: سلول های ایمنی سلول های بدن سلول های کمکی T سلول های Th۱۷ سلول ها سلول های T
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۴۵۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. یافته‌های پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری می‌تواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلول‌ها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق می‌افتد که منجر به بی‌فایده شدن دیالیز برای بیماران می‌گردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق می‌افتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاش‌هایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران می‌گردد.
یافته‌های این پژوهش برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان